W Święto Wojska Polskiego, gdy wspominamy bohaterstwo żołnierzy spod znaku Orła Białego, pochylamy się także nad tymi, którzy walczyli o życie rannych – pielęgniarkami i położnymi w mundurze i w bieli.
W roku 1920, w szpitalach polowych i punktach opatrunkowych, obok żołnierzy z karabinami stali ci, którzy mieli w dłoniach bandaże, wodę i słowa otuchy. Ratowały w ogniu bitwy, opatrywały pod gradem kul, podtrzymywały życie, gdy gasło nadziei coraz mniej.
Dziś, gdy polscy żołnierze służą w kraju i poza jego granicami, wciąż towarzyszą im pielęgniarki i położne – niosąc pomoc, ratując zdrowie i życie w misjach, szpitalach wojskowych i polowych. Ich odwaga jest cicha, lecz nie mniej wielka.
15 sierpnia to dzień, w którym dziękujemy wszystkim, którzy stoją na straży Ojczyzny – także tym, którzy zamiast broni niosą w rękach troskę, profesjonalizm i serce.
